Νεκτάριος Καλογήρου

Πόσες γεύσεις μπορούν να χωρέσουν σ’ ένα μπουκάλι; Πόσα αρώματα μπορεί να αποπνέει ένα ποτήρι γεμάτο αφοσίωση; Αν σε αυτά τα χαρακτηριστικά προστεθεί ένα μεγάλο κομμάτι ιστορίας και μια παράδοση αιώνων τότε τι αίσθηση θα έχει το κρασί που θα καταλήξει στα δικά σου χείλη; Αν είναι CAIR, τότε σίγουρα θα γευτείς το αποτέλεσμα της αυτοπεποίθησης μιας εταιρείας που ταξίδεψε μεθυστικά εκατομμύρια κόσμου. Αν είναι CAIR θα απολαύσεις τη σιγουριά μιας εταιρείας που απαλλαγμένη από τα βάρη του παρελθόντος οδεύει σταθερά στην κατάκτηση 100 χρόνων αδιάλειπτης δημιουργίας.
Συνολικά 35 ετικέτες κρασιών φέρουν σήμερα το ιστορικό λογότυπο της CAIR. Από αυτά αρκετά είναι ολοκαίνουργιες δημιουργίες από πολυποικιλιακά blend που αποτελούν και τη σύγχρονη τάση μεταξύ των οινόφιλων. Γήινες γεύσεις, φρουτώδη αρώματα, βότανα και καρποί έρχονται πια να συμπληρώσουν την παλέτα των χαρακτήρων που επιζητούν οι σομελιέ, αλλά και όλοι οι άλλοι, οι λιγότερο μυημένοι, που όμως αρέσκονται να συγκρίνουν τανίνες και χρώματα.
Μεταξύ των νέων ετικετών της μεγάλης ροδίτικης οινοπαραγωγού εταιρείας ξεχωρίζει ο «Λινόκαμπος», ένα σαρντονέ, ξανθοκίτρινο κρασί, γεμάτο αρώματα εσπεριδοειδών και τροπικών φρούτων.
Ωστόσο, μιλώντας για εξέλιξη του ροδίτικου κρασιού, όλες οι σκέψεις οδηγούν στην νέα ετικέτα, «Selections». Πρόκειται για την πρώτη παραγωγή μαλαγουζιάς στο νησί, με κλήματα που ταξίδεψαν από την ορεινή Ναυπακτία και μεταφυτεύθηκαν σε αμπελώνες του Εμπωνα και της Κρητηνίας. Αυτή η πρώτη παραγωγή απέδωσε ένα εξαιρετικό λευκό που θυμίζει σε πολλά τη μητρική και αγαπημένη παραγωγή της Αιτωλοακαρνανίας.
Ως εξαιρετικά ενδιαφέρουσα χαρακτηρίζεται από τους οινολόγους και η πρώτη παραγωγή Tempranillio στη Ρόδο. Τα κλήματα είναι Ισπανικής προέλευσης που όμως στα τελευταία χρόνια έχουν καταφέρει να βρουν πρόσφορο έδαφος σε συγκεκριμένες περιοχές της βορείου Ελλάδος και σε ορισμένα νησιά του Αιγαίου. Η CAIR ουσιαστικά επέβλεψε την παραγωγή αυτής της ποικιλίας στο νησί και τώρα προσφέρει στην αγορά της Ρόδου το ερυθρό που τρυγήθηκε το 2016.
Το σημαντικό είναι πως όλες οι ετικέτες παραγωγής CAIR προέρχονται από Ροδίτικους αμπελώνες και αυτό διατηρεί το νησί και κυρίως του ορεινούς αμπελώνες Εμπωνας, Σιαννών, Κρητηνίας και τους πεδινούς Φανών, Σορωνής και Καλαβάρδων σε όλους τους μεγάλους οινικούς χάρτες του κόσμου. Στην πράξη πρόκειται για μια πολιτισμική κληρονομία που οι επόμενες γενεές θα λάβουν χωρίς υποθήκες.

Απόλυτα υγιής η CAIR οδηγείται σε εκλογές
Οι εκλογές για την ανάδειξη νέας διοίκησης της CAIR θα γίνουν στις 27 Φεβρουαρίου. Ο απερχόμενος πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου κ. Αγαπητός Παπουρδάνος θα είναι εκ νέου υποψήφιος, και δικαίως, καθώς είναι εκείνος που χάραξε και κυρίως τήρησε στρατηγική εξυγίανσης των οικονομικών της εταιρείας. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι δεν έχουν περάσει παρά ελάχιστα χρόνια από τη στιγμή που γινόταν σαφής λόγος για ολοκληρωτική κατάρρευση της ιστορικής βιομηχανίας υπό το βάρος των χρεών της.
«Η CAIR βρίσκεται στην καλύτερη στιγμή της νεώτερης ιστορίας της» δήλωσε προς τη ‘δημοκρατική’ το μέλος της απερχόμενης διοίκησης κ. Μανώλης Δημητραδιού που κληθείς να αναφερθεί στα όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια τόνισε ότι «με την αυστηρή πολιτική που ακολουθήσαμε ως διοίκηση καταφέραμε να τακτοποιήσουμε όλες τις παλαιές υποχρεώσεις προς τις τράπεζες και να ρυθμίσουμε τις οφειλές που υπήρχαν προς την Εφορία. Πλέον η CAIR δεν έχει να φοβάται τίποτα, παρά μόνο εκείνους που σκέφτονται μόνο το προσωπικό τους όφελος».

Η αναφορά του κ. Μανώλη Δημητραδιού περί προσώπων που αποσκοπούν σε προσωπικό όφελος δεν είναι τυχαία. Απεναντίας, διαχρονικά η εταιρεία είχε χρησιμοποιηθεί από πολιτικούς και μη, για την εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων. Το γεγονός πως ο μεγαλύτερος μέτοχός της είναι η Ενωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Δωδεκανήσου (ΕΑΣΔ), αποτελεί και την κατάρα της. Τούτο διότι η σχεδόν μονομετοχική της σύνθεση έδινε την ευκαιρία σε εκείνους που είχαν τη δύναμη, να την εκμεταλλευτούν προς ίδιον όφελος. Ασφαλώς, η όλη εκμετάλλευση γινόταν στις πλάτες των αγροτών, που επί δεκαετίες έβαζαν πλάτη για να συντηρηθεί η εταιρεία.
«Εχουμε ένα πλάνο πληρωμών μέχρι το 2021. Τότε θα έχουμε ολοκληρώσει και την πλήρη φορολογική εξυγίανση της CAIR». Η εξυγίανση σημαίνει πως η εταιρεία θα μπορεί πια να προχωρήσει σε αύξηση του εξοπλισμού της, δυνατότητα που θα οδηγήσει σε παραγωγή νέων συσκευασιών που αυτή τη στιγμή κυριαρχούν στην αγορά. Αυτό με τη σειρά του θα προκαλέσει περαιτέρω αύξηση των εσόδων και καλύτερες τιμές αγοράς των σταφυλιών από τους παραγωγούς.
Για να γίνουν όλα αυτά απαιτείται η ανανέωση της εμπιστοσύνης προς την ισχύουσα σύνθεση του διοικητικού συμβουλίου της οινοπαραγωγού εταιρείας.
«Εχω να αναγνωρίσω προσωπικά προς τον κ. Παπουρδάνο ότι έχει κάνει εξαιρετική δουλειά για τις ανάγκες της CAIR» δήλωσε από τη δική του πλευρά το επίσης μέλος της διοίκησης κ. Αντώνης Χατζηιωάννου, εξηγώντας παράλληλα πως «στην εταιρεία επικρατεί εργασιακή ειρήνη και όλοι μαζί εργάζονται και εργαζόμαστε για την ανάπτυξή της».

Από τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί φαίνεται πως υπάρχει θέληση από ορισμένους κύκλους να αναλάβουν τη διοίκηση της CAIR. Ετσι, χωρίς επιχειρήματα, απλώς επειδή μπορούν να το κάνουν λόγω της μονομετοχικής ιδιότητας της εταιρείας. Εάν τελικώς κάτι τέτοιο συμβεί, τότε είναι πολύ πιθανό αυτός ο κύκλος της εξυγίανσης να μην ολοκληρωθεί ποτέ, εξαιτίας εκείνων που βλέπουν τα πάντα σαν ένα βαρέλι με μέλι που βρίσκεται ανά πάσα στιγμή στη διάθεσή τους.

Πηγή