Χρειαζόμαστε θηλυκά μυαλά”, λέει και τονίζει ότι η γυναικεία παρουσία στο χώρο του κρασιού έχει ως στόχο τη βελτίωση της γνώσης, την εκπαίδευση, αλλά και την προώθηση των δράσεων γύρω από τον οίνο. “Η δικτύωση των γυναικών είναι σημαντική και κάνει την προβολή πιο συναρπαστική, ειδικά στον τομέα του marketing, όπου χρειαζόμαστε πολλή δουλειά ως χώρα”, επισημαίνει. “Ενδεικτικά, αναφέρω ότι χώρες, όπως η Γαλλία ή η Ιταλία, έχουν καταφέρει να είναι πρωταγωνίστριες στο χώρο του οίνου, επειδή έχουν μια συνέχεια και συνέπεια στην προώθηση των προϊόντων τους. Για τον ίδιο λόγο, ξεχωρίζουν και στον τομέα του οινοτουρισμού”, υπογραμμίζει.

“Η Ελλάδα, από την άλλη πλευρά, διαθέτει τόσα πολλά μοναδικά χαρακτηριστικά να αξιοποιήσει. Στο χώρο του οίνου, έχουμε σπάνιες και ξεχωριστές ποικιλίες, ενώ αποτελούμε το 1% της συνολικής παραγωγής του πλανήτη. Αυτό μας κάνει ιδιαίτερους. Δεν είμαστε τόσο ανταγωνιστικοί στις τιμές, καθώς υπάρχουν χώρες με πολύ υψηλή παραγωγή, όπως η Χιλή, η Αργεντική κτλ, όμως δεν είμαστε και ακριβοί σε σχέση με την ποιότητα του κρασιού, που εξάγουμε”, εξηγεί.

“Μπορεί οι πωλήσεις στο εξωτερικό να μην είναι στο ιδανικό επίπεδο, είναι όμως ενθαρρυντικό το γεγονός ότι την ώρα, που το εκπαιδευμένο και με “απαιτητικούς ουρανίσκους” κοινό πολλαπλασιάζεται, μεγαλώνει και η ζήτηση για το ελληνικό κρασί με εξαγωγές – για παράδειγμα – ακόμη και στην Αυστραλία ή τη Νέα Ζηλανδία, παρόλο που η δεύτερη είναι μια κατεξοχήν οινική χώρα”, προσθέτει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Σημειώνεται ότι ο Σύνδεσμος “Ελληνίδες του Κρασιού” ιδρύθηκε το 1997 από γυναίκες, που ασχολούνται επαγγελματικά με το κρασί, όπως οινοποιοί, οινολόγοι, αμπελουργοί, οινοχόοι, οινοδημοσιογράφοι, υπεύθυνες πωλήσεων και marketing κρασιού, καθώς και όσες εμπλέκονται επαγγελματικά στον ευρύτερο αμπελοοινικό χώρο.