Οι aestheses είναι το νέο project της Χρύσας Γιατρά και της ομάδας της, με σκοπό να ψυχαγωγήσει, να εκπαιδεύσει, να εξελίξει και να ταξιδέψει ανθρώπους που θα την εμπιστευτούν για την ενεργοποίηση των αισθήσεών τους αλλά και τη διεύρυνση της οργανοληπτικής τους αντίληψης. Η ίδια συνεχίζει αδιάκοπα εδώ και σχεδόν 20 χρόνια αυτό το ταξίδι εμπειριών κι αναζητήσεων στο φαγητό, στο ποτό και ιδιαιτέρως στο κρασί. www.aestheses.com

 ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ Κας ΧΡΥΣΑΣ ΓΙΑΤΡΑ

– Κα Γιατρά καλησπέρα σας, συνάντησα τελευταία κάποιον γνωστό μου και ρωτώντας με για τις επαγγελματικές μου δραστηριότητες, κουβέντα την κουβέντα φτάσαμε στο δικό σας όνομα. Μου δήλωσε ότι σας θεωρεί δασκάλα του για τις μέχρι τώρα οινικές του γνώσεις. Ξέρετε αυτή η συνάντηση ήταν η αφορμή να σας αποστείλω πρόσκληση για την συνέντευξη. Πείτε μου, νοιώθετε δασκάλα κρασιού;

 Καλησπέρα σας κύριε Κουβέλη. Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση προς συζήτηση και εύχομαι ότι καλύτερο σε αυτό το εγχείρημα του winenews.gr

Πολύ χαίρομαι που η προσέγγισή σας ξεκινά με μια τέτοια τοποθέτηση, υποθέτω κάποιου μαθητή μου ή κάποιου ανθρώπου που έχει παρακολουθήσει σεμινάρια ή εισηγήσεις μου και σαφέστατα είναι συγκινητική. Φέτος είναι αισίως ο 9^ος χρόνος που συνεχίζω να εργάζομαι στο εκπαιδευτικό ίδρυμα Lemonde στην Αθήνα ως καθηγήτρια σε διάφορους τομείς του κρασιού και του τροφίμου. Μέσω μιας αντίστοιχης μεγέθους και κύρους τουριστικής σχολής όπως η Lemonde, όπου αποφοιτεί η πλειοψηφία των επαγγελματιών του ελληνικού γαστρονομικού και ξενοδοχειακού τομέα, αισθάνομαι σίγουρα ότι υπάρχει μεγάλο πλήθος ανθρώπων στο οποίο αν μη τι άλλο διαρκώς προσπαθώ να μεταλαμπαδεύω τις γνώσεις μου, να μοιραστώ το πάθος μου για τη γαστρονομία και να ενεργοποιήσω προς νέες και συνεχείς αναζητήσεις στο κρασί και το φαγητό. Οπότε απαντώντας στην ερώτησή σας, έτσι θα έλεγα πως νιώθω.

– Δώστε μας μερικά στοιχεία του βιογραφικού σας.

Μετά τις σπουδές μου στην Οινολογία και Τεχνολογία Ποτών συνέχισα με μετεκπαίδευση ως Sommelier στη σχολή Le Monde. Κατόπιν στο Παρίσι έκανα Μεταπτυχιακό στο International Wine and Spirit Management, στον O.I.V. Paris. Παράλληλα αλλά και ήδη νωρίτερα είχα μπει στην παραγωγή του οίνου ενεργά, με σταθμούς μου ανά την Ευρώπη τους Domaine Leflaive, Domaine Trapet, La Pousse D’ Or, Bodegas Monje, Κτήμα Χατζημιχάλη, Κτήμα Μπριντζίκη, Κτήμα Κ. Λαζαρίδη κ.α. όπως και οι Berry Bros London ένας Luxury έμπορας κρασιού, πρότυπο για πολλούς καβίστες διεθνώς. Ως Sommelier εργάστηκα σε 5άστερα ξενοδοχεία και gourmet εστιατόρια ανά την Ελλάδα (Hilton, Σπονδή, Ορίζοντες, Elounda Penninsula κ.α.), ενώ κατά διαστήματα κειμενογραφώ  αλλά και κρίνω κρασιά, αποστάγματα και λάδια ως πιστοποιημένη γευσιγνώστρια (Αθηνόραμα, Οινοχόος, Popaganda κ.ά.).

Παράλληλα εδώ και 9 χρόνια συνεχίζω ως καθηγήτρια οίνου και τροφίμων στη σχολή Le Monde και εκπαιδεύω όσους βρίσκονται γύρω μου να χρησιμοποιούν στο έπακρο τις αισθήσεις τους και να εξελίσσουν την οργανοληπτική τους αντίληψη. Άλλωστε αυτή είναι και η κύρια επιδίωξή μου προς επαγγελματίες αλλά και ερασιτέχνες και στο πρόσφατο project μου, “aestheses.com Food&Wine Perception” όπου επίσης συνεργάζομαι με έλληνες παραγωγούς και εταιρείες διακίνησης κρασιών και τροφίμων, ως υπεύθυνη επικοινωνίας, marketing, social media, εξαγωγών και προγραμμάτων οινοτουρισμού.

 – Στην κουβέντα μας ακούω συνέχεια για οινολογία, οινοχόος. Γιατί το κρασί; ποιός δηλαδή είναι ο λόγος που ασχοληθήκατε μαζί του;

Αυτή είναι μια αλήθεια που πάντα λέω. Ήταν τυχαίο από τη συμπλήρωση του μηχανογραφικού όταν έδωσα Πανελλήνιες. Στάθηκα πολύ τυχερή διότι δεν το είχα καθόλου ονειρευτεί όμως την προσοχή μου την τράβηξαν τα πολλά μαθήματα Μικροβιολογίας και Χημείας (λατρεμένο μου μάθημα) και ανοίχτηκε μπροστά μου ένας απίστευτα ενδιαφέρον κόσμος, οπότε άμεσα για εμένα εξελίχθηκε σε πάθος. Τώρα δεν μπορώ να σκεφτώ τον εαυτό μου να ασχολούμαι με κάτι άλλο εκτός κρασιού αλλά πλέον και εν γένει των τροφίμων και της γαστρονομίας. Στις aestheses.com αυτό που κάνουμε είναι η ενασχόληση με τα τρόφιμο και το κρασί σαν απόλαυση, σαν αντίληψη και με διαφορετική προσέγγιση σαν τρόπο ζωής (με δραστηριότητες, εκδρομές και όχι εκπαίδευση και μόνο). Ότι είναι και για εμένα δηλαδή. Να περνάμε ωραία μαθαίνοντας. Fun Learning όπως χαρακτηριστικά λέμε

– Σε μια οινική εκδήλωση που παρακολούθησα τελευταία, έγινε πολύς λόγος για τις γηγενείς ποικιλίες αμπέλου. Αναφέρθηκε εκεί ότι πρέπει να δοθεί έμφαση σε νέες φυτεύσεις αυτών των ποικιλιών έναντι των διεθνών ποικιλιών ώστε με αυτόν τον τρόπο να δοθεί καλύτερη εικόνα για τον ελληνικό αμπελώνα συνολικά. Ποια η γνώμη σας;

Αρχικά συμφωνώ για τις ελληνικές ποικιλίες χωρίς όμως να αποκλείω τη χρήση διεθνών σταφυλιών. Διότι τα κρασιά από οποιαδήποτε ποικιλία σε κάθε τόπο, εκφράζονται με μοναδικό τρόπο λόγω κλίματος και εδάφους. Παρ’ όλα αυτά σίγουρα η χρήση γηγενών σταφυλιών μας δίνει ένα ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην διεθνή αγορά λόγω σπανιότητας αλλά και διότι προσφέρει τη δυνατότητα να δείξουμε τον πλούτο και το ενδιαφέρον των ελληνικών κρασιών. Ο σύνδεσμός μας, ο ΣΕΟ, προσπαθεί να καθοδηγήσει στο να γίνεται και καλύτερη επιλογή κλώνων για καλύτερα φυτά, μέχρι και να χρησιμοποιηθούν ως γενετικό υλικό με πρωτόκολλο. Και βέβαια με έξυπνους τρόπους έπειτα, να προωθήσουμε και άλλα εγχώρια προϊόντα και τον τουρισμό στον τόπο μας.

– Σχετικά με το marketing των ελληνικών κρασιών. Είχα ρωτήσει παλιότερα οινοποιείο να μου πει την γνώμη του για το marketing των Γαλλικών κρασιών και την επιτυχία αυτών. Κατέληξε η συζήτηση ότι δεν ισχύει το ….τι Λωζάννη ή τι Κοζάνη!!! Προφανώς κάτι κάνουν ή κάτι έκαναν στο παρελθόν καλύτερα. Πείτε μας την γνώμη σας, τι πρέπει να γίνει ώστε να μεγιστοποιηθεί η θετική εικόνα των ελληνικών κρασιών στο εξωτερικό.

Εδώ και κάποια χρόνια, υλοποιούνται προγράμματα αρκετών εκατομμυρίων ευρώ έτσι ώστε να γίνουν τα ελληνικά κρασιά στο σύνολο τους πιο γνωστά στην διεθνή κοινότητα, να αυξηθούν οι εξαγωγές και να γίνει το ελληνικό κρασί πιο εξωστρεφές. Σίγουρα τέτοια αποτελέσματα, χρειάζονται χρόνο, προσπάθεια και συνείδηση από το σύνολο των φορέων και ανθρώπων του κλάδου μας. Ο οινοτουρισμός επίσης, είναι ένα πολύ καλό εργαλείο για την προβολή των ελληνικών κρασιών και των τοπικών κοινωνιών ταυτόχρονα. Οι κινήσεις όμως και ειδικά του Marketing και της προβολής που αναφέρεστε, προϋποθέτουν και κρατική στήριξη και ενίσχυση. Αντίθετα στη χώρα μας, και να αναφερθώ ξανά στον Ειδικό φόρο, που είναι ένας μεγάλος πονοκέφαλος για τους παραγωγούς, μας έκανε την μοναδική οινοπαραγωγική χώρα με Εφκ σε αγροτικό προϊόν και βέβαια αύξησε την τιμή ανά φιάλη. Την στιγμή που το 2015 ενώ όλα τα μέσα κατηγορούσαν την Ελλάδα για την οικονομία της, ο οινοπαραγωγικός κλάδος προέβαλε αντίσταση με πολύ καλά σχόλια, αναφορές και σημαντικότατη αύξηση εξαγωγών. Σας αφήνω να σκεφτείτε τα δεδομένα.

– Ας μιλήσουμε για τους Έλληνες καταναλωτές. Αρκετοί ιδιώτες παρακολουθούν οινικές γευσιγνωσίες, άλλοι παρακολουθούν σεμινάρια-εκπαιδεύσεις σχετικές με το κρασί. Ποιά τάση παρατηρείται στην κατανάλωση κρασιού από τους Έλληνες;

Αυτό που όντως λέτε ισχύει και είναι και εξαιρετικά αισιόδοξο. Και το αναφέρω έτσι, διότι  ξαναυπήρξε μια παρόμοια αίσθηση την περίοδο 2000-2005. Τότε είχε δημιουργηθεί η ιδέα ότι ο Έλληνας καταναλωτής ψάχνεται αρκετά με το κρασί, ξοδεύει ουκ ολίγα χρήματα και δοκιμάζει. Αποδείχθηκε όμως ότι δεν ήταν τόσο αληθές, συσχετιζόταν με την ευμάρεια και την ύπαρξη αρκετού χρήματος που κινούνταν τις καλές περιόδους του χρηματιστηρίου και έπειτα ξεφούσκωσε και αυτό σαν φούσκα. Δεν μου αρέσει να μιλώ γενικά για τάσεις και ειδικά στο κρασί, να πω όμως ότι αυτή την φορά φαίνεται όντως να υπάρχουν γερές βάσεις. Το παρατηρώ και προσωπικά, ότι ο απλός καταναλωτής μας πλησιάζει, ρωτά και όντως παρακολουθεί εκπαιδευτικά σεμινάρια με μεγάλο ενδιαφέρον και συνέπεια. Συγκεκριμένα όσων αφορά στην κατανάλωση, παρατηρείται μια προτίμηση σε ποιο μαλακά κρασιά δηλαδή χαμηλότερης αλκοολικής περιεκτικότητας και όχι έντονης επιρροής από βαρέλι και επίσης ο κόσμος έχει ξεπεράσει το ταμπού των ροζέ κρασιών, τον μύθο δηλαδή της ανάμειξης κακών κόκκινων με λευκά, και έχει αρχίσει να ανακαλύπτει πόσο ευκολοσυνδύαστα είναι με το φαγητό και ευχάριστα ταυτόχρονα.

– Βιώνουμε όλοι μας την οικονομική κρίση και πολλοί σκέφτονται τον οινικό κλάδο σαν επαγγελματική διέξοδο, θα προτείνατε σε κάποιον νέο ή νέα να ασχοληθεί με τον κλάδο σας;

Φαντάζομαι ως επαγγελματική διέξοδο θα αναφέρεστε στην οινοπαραγωγή. Θα διαφωνήσω όμως, ειδικά την περίοδο που διανύουμε που ο νέος Ειδικός φόρος κατανάλωσης στο κρασί, έχει γονατίσει πολλούς παραγωγούς, έχει μειώσει έως και 40% τις πωλήσεις και έχει αυξήσει την παράνομη διακίνηση χύμα κρασιών. Όσων αφορά γενικότερα τον κλάδο μας, για να ασχοληθεί κάποιος με αυτό το επάγγελμα θέλει πολύ μεγάλη αγάπη για τον οίνο, συνεχή εκπαίδευση των αισθήσεων και γεύσεων καθώς και ασταμάτητο ενδιαφέρον για διαρκή ενημέρωση αφού οι εξελίξεις στο κρασί και στο τρόφιμο δεν σταματούν ποτέ. Ανάλογα με την μετέπειτα εξειδίκευσή κάποιου, μιας και όπως καταλάβατε οι κατευθύνσεις είναι πολλές και η καθεμιά με τις ιδιαιτερότητές της χωρίς να είναι εύκολο, θεωρώ ότι ο χαρακτήρας του ατόμου και οι επιμέρους δεξιότητές του και στόχοι του, θα τον κατευθύνουν είτε στην παραγωγή, στο εστιατόριο, στο διοικητικό κομμάτι, είτε στην εκπαίδευση. Και βέβαια μπορεί να πάρει τεράστιες διαστάσεις και εξαιρετικά απρόσμενες για το κάθε άτομο.

– Συνήθως στο τέλος κάθε συνέντευξης κάνουμε και μια προσωπική ερώτηση. Πείτε μας κάποια άλλα ενδιαφέροντα σας πέραν του κρασιού. Ποιά θέση έχουν στην καθημερινότητά σας;

Δυστυχώς ή ευτυχώς, και ειδικά τώρα που είναι η αρχή του νέου εγχειρήματος μου aestheses.com, ο ελεύθερος χρόνος μου είναι ελάχιστος. Νιώθω ότι η απάντησή μου είναι λίγο κλισέ, αλλά πάντα προσπαθώ να κρατάω ένα κομμάτι κατά τη διάρκεια της εβδομάδας για μουσική, χορό και κολύμπι. Βέβαια ευτυχώς η δουλειά μου εμπεριέχει αρκετά ταξίδια που είναι η μεγαλύτερή μου αγάπη.

– Χάρηκα πολύ την συζήτηση μας, εύχομαι να ακούμε μόνο θετικά νέα σας.

Εγώ ευχαριστώ.

Πηγή: WineNews.gr