Στις αποθήκες των αγροτών μένουν απούλητες μεγάλες ποσότητες ελαιολάδου και κρασιού, που είτε θα διακινηθούν στη “μαύρη” αγορά, είτε απλά θα μείνουν μέσα για τις ανάγκες των νοικοκυριών. Πολλοί παραγωγοί απλά δεν πήγαν να μαζέψουν, και άλλοι, επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν το 60% της σύνταξής τους αν παρουσιάσουν επιδότηση ή γεωργικό εισόδημα, προτίμησαν να σταματήσουν εντελώς να καλλιεργούν τη γη.

Αυτή είναι η κατάσταση στην Κρήτη, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, εξαιτίας του νόμου Κατρούγκαλου και της άγριας φορολόγησης της παραγωγής των προϊόντων.

Ήδη η ΚΕΟΣΟΕ δημοσιοποιεί άκρως ανησυχητικά στοιχεία, που δείχνουν μεγάλη μείωση των δηλώσεων συγκομιδής στα οινοστάφυλα, ενώ η “Νέα Κρήτη” κατέγραψε και αποκαλύπτει σήμερα ανάλογα στοιχεία που έχουν σχέση με τους παραγωγούς στην Κρήτη!

Ο νόμος Κατρούγκαλου, που στάθηκε η αφορμή μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων μέχρι και αποβάσεων των αγροτών της Κρήτης στην Αθήνα, αποδεικνύεται εξαιρετικά εχθρικός απέναντι στα πραγματικά συμφέροντα των ανθρώπων που παράγουν προϊόντα, αφού, εκτός από τους υψηλούς συντελεστές της φορολόγησης του αγροτικού εισοδήματος, υπάρχει και η κατηγορία των νέων συνταξιούχων, που κινδυνεύουν να χάσουν το 60% της σύνταξής τους αν πουλούν προϊόντα ή αν λαμβάνουν επιδότηση.

Πρόκειται για τους συνταξιούχους-ετεροεπαγγελματίες, που βγήκαν στη σύνταξη από τα μέσα Μαΐου του 2016 και μετά. Όσοι είχαν συνταξιοδοτηθεί πριν από αυτή την ημερομηνία, δεν έχουν τέτοιο πρόβλημα. Την ίδια ώρα, όσοι είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και έχουν συνταξιοδοτηθεί από τα μέσα Μαΐου του 2016 και μετά, θα έχουν και οι ίδιοι το “ψαλίδισμα” του 60% από το 2024 και μετά…

Λιγότερες οι δηλώσεις

Αναλυτικότερα, η διοίκηση της ΚΕΟΣΟΕ ανακοινώνει ότι, «παρά το γεγονός ότι η υποβολή δηλώσεων συγκομιδής είναι υποχρεωτική από τον ΚΑΝ. (Ε.Ε.) 1308/2013, και συνεπώς η παραγωγή οινοσταφύλων για την οποία δεν υποβάλλεται δήλωση συγκομιδής είναι παράνομη, παρά το γεγονός επίσης ότι αποτελεί προϋπόθεση για έγκριση Σχεδίων Αναδιάρθρωσης, ο αριθμός που υπεβλήθη το 2017 (24.414 δηλώσεις συγκομιδής) είναι μικρότερος από το προηγούμενο έτος, το 2016 (25.189). Και όχι μόνο είναι μικρότερος, αλλά αντιπροσωπεύει και ένα χαμηλό ποσοστό στο σύνολο των 160.000 αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων, που ανέρχεται στο 15,26%, εγείροντας αυτόματα ερωτήματα για το πώς και προς ποιους διακινούνται τα οινοστάφυλα του υπόλοιπου 84,74% των αμπελουργικών εκμεταλλεύσεων.

Τα ποσοστά υποβολής δηλώσεων συγκομιδής ήταν επίσης χαμηλά και την προηγούμενη τριετία, όμως το 2017, όντας έτος εφαρμογής του νέου ασφαλιστικού των αγροτών, συνέβαλε στη σημερινή εικόνα, όπως πληροφορούν την ΚΕΟΣΟΕ τα μέλη της από όλη την Ελλάδα. Την εικόνα άλλωστε επιδεινώνει και η επιβολή ΕΦΚ στο κρασί, φορολογία που αποφεύγουν πολλά οινοποιεία, δημιουργώντας ασφυκτικές συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού για τα οινοποιεία που δηλώνουν τη διακίνηση του συνόλου της παραγωγής τους, με μεγάλο τίμημα την πτώση του κύκλου εργασιών των τελευταίων και ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Η πορεία του μειωμένου αριθμού δηλώσεων συγκομιδής υποδηλώνει αυτό που ο κλάδος παρακολουθεί αμήχανα, την περαιτέρω δηλαδή έξαρση της παραοικονομίας, που έχει ως αποτέλεσμα να ευημερεί η παραβατικότητα και να δεινοπαθεί έως αφανισμού η νομιμότητα.

Εάν στον αριθμό των δηλώσεων συγκομιδής αφαιρεθεί ο αριθμός των σταφυλοπαραγωγών που οινοποιούν μόνοι τους τη συγκομιδή τους – ο οποίος τα προηγούμενα έτη αντιπροσώπευε το 40%-50% των δηλώσεων συγκομιδής – και συσχετιστούν οι εκτάσεις που δηλώνονται μέσω των δηλώσεων συγκομιδής, τότε τα συμπεράσματα είναι σαφή και αιτιολογημένα για τα οινοποιεία, που “βλέπουν” να χάνουν τους πελάτες τους και ιδιαίτερα για τα συνεταιριστικά οινοποιεία. Τουλάχιστον οι μισές νόμιμα φυτεμένες εκτάσεις του επίσημου ελληνικού αμπελώνα συνάγεται ότι δεν εμφανίζουν και δε δηλώνουν την παραγωγή τους και, εάν σε αυτές προστεθούν οι παράνομες φυτεύσεις και οι εκτάσεις με αμπέλια που δε δικαιούνται να οδηγήσουν την παραγωγή τους στην οινοποίηση, τότε γίνεται εμφανές ότι το πρόβλημα της παραοικονομίας έχει αποκτήσει υδροκέφαλα χαρακτηριστικά, τέτοια που σε μικρό χρονικό διάστημα από σήμερα θα έχουν ως αποτέλεσμα την πτώχευση οινοποιείων».

Δυσβάσταχτη η φορολογία

«Εμείς τα λέγαμε όταν κάναμε τις κινητοποιήσεις μας και σήμερα επιβεβαιωνόμαστε. Αυτά φωνάζαμε: ότι σε λίγα χρόνια δε θα βρίσκεται παραγωγή για να μπορέσουμε να καλύπτουμε τις ανάγκες της αγοράς. Αν δεν έρθουν αντίμετρα στήριξης του πρωτογενούς τομέα, δε θα υπάρχουν προϊόντα. Και οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και αυτοί ακόμα θα σταματήσουν να παράγουν», τονίζει με αγανάκτηση στη “Νέα Κρήτη” ο αντιπρόεδρος της Ομάδας Αμπελουργών Κρήτης και αντιπρόεδρος της Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου Μύρων Χιλετζάκης.

«Η κατάσταση αυτή έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι παραγωγοί πλέον δε θέλουν να παρουσιάζουν έσοδα, γιατί είναι δυσβάσταχτη η φορολογία. Και ακριβώς το ίδιο φαινόμενο αντιμετωπίζει και το ελαιόλαδο στην Κρήτη. Έχουν παραχθεί φέτος γύρω στους 50.000 τόνους ελαιολάδου και, από αυτούς, περίπου οι 25.000 τόνοι έχουν μείνει απούλητοι στα ιδιωτικά και συνεταιριστικά ελαιουργεία, ενώ άλλοι 25.000 τόνοι βρίσκονται στα σπίτια προς φύλαξη. Φοβάται ο κόσμος να κάνει εμπορικές πράξεις. Και αυτό έχει να κάνει κυρίως με το γεγονός ότι το μεγαλύτερο ποσοστό στην Κρήτη είναι ετεροεπαγγελματίες αγρότες. Άλλοι φοβούνται το έξτρα ΕΦΚΑ, άλλοι φοβούνται ότι θα τους κοπεί η σύνταξη, κ.λπ. Όλα αυτά συναινούν στο να μη γίνονται εμπορικές πράξεις πλέον στα προϊόντα όπως γίνονταν τα προηγούμενα χρόνια»…

Μάλιστα, σε ό,τι αφορά τα οινοστάφυλα, δίνεται παράταση στην παράταση, αλλά ο αμπελουργικός κόσμος δεν ανταποκρίνεται στην υποβολή των δηλώσεων συγκομιδής. «Είναι η δεύτερη παράταση που έχει δώσει το υπουργείο μέχρι και τις 15 Ιανουαρίου. Αλλά δεν έχουμε πιάσει τους αναμενόμενους στόχους στις δηλώσεις», λέει ο Μύρων Χιλετζάκης. Και προσθέτει ότι, σύμφωνα με τη δική του εικόνα, «περίπου 25.000 παραγωγοί σε όλη την ελληνική επικράτεια είχαν κάνει δήλωση συγκομιδής για το 2016. Και φέτος δεν έχουν κάνει μέχρι τώρα ούτε 17.000 παραγωγοί. Αναγκάζονται οι παραγωγοί να κάνουν το δικό τους κρασί και να το πουλήσουν μόνοι τους. Το ίδιο λέει και ο ελαιοπαραγωγός που κρατάει το λάδι του στις αποθήκες του ή έχει άκοπο το λάδι στο ελαιουργείο»…

Πηγή