A little kindness goes a long way λένε οι Αγγλοσάξονες, αναφερόμενοι στην πολλαπλασιαστική δύναμη που μπορεί να έχει και η μικρότερη καλή πράξη. Μια τέτοια ιστορία εκτυλίχθηκε πριν από λίγες ημέρες στους Παξούς. Η διεθνούς φήμης Βρετανή κριτικός οίνου και δημοσιογράφος Τζάνσις Ρόμπινσον είχε αποφασίσει να περάσει εκεί μία εβδομάδα για διακοπές με τα παιδιά και τα εγγόνια της. Είχε ήδη κλείσει μια βίλα που να τους χωράει όλους, είχε κλείσει τα εισιτήρια, είχε φροντίσει για προμήθειες για φαγητό, αλλά είχε ξεχάσει το κρασί! Στο Ιντερνετ βρήκε εύκολα την κάβα Paxos Wines, από όπου διάλεξε διάφορα ελληνικά κρασιά, τα οποία ο 37χρονος ιδιοκτήτης Ανδρέας Διαμάντης της υποσχέθηκε να μεταφέρει ο ίδιος στη βίλα. «Θα είναι εκεί και θα σας περιμένουν». Οσο για τον λογαριασμό, θα τον τακτοποιούσαν όταν με το καλό περνούσε η κ. Ρόμπινσον από το μαγαζί.

Λίγες ώρες πριν από την πτήση όμως, με sms η British Airways ενημέρωνε τους ταξιδιώτες ότι η πτήση για Κέρκυρα είχε ακυρωθεί. Η μόνη διαθέσιμη πτήση ήταν για τρεις ημέρες αργότερα, αλλά είχε μόλις δύο θέσεις. Παιδιά και εγγόνια άλλαξαν τα σχέδιά τους, η βίλα ακυρώθηκε και η κ. Ρόμπινσον με τον σύζυγό της Νικ Λάντερ, κριτικό γεύσης, ξεκίνησαν μόνοι για τους Παξούς και ένα απλό δωμάτιο ξενοδοχείου. Μέσα στην αναμπουμπούλα, παρ’ ολίγον να ξεχάσει τα κρασιά που τους περίμεναν ήδη στη βίλα. Οταν έστειλε ένα απολογητικό μέιλ στον κ. Διαμάντη, εξεπλάγην με την απάντησή του: «Μη στενοχωριέστε, κυρία Ρόμπινσον», της έγραφε. «Θα χαρούμε να σας δούμε όταν έρθετε στο νησί, να μιλήσουμε για κρασί και να δοκιμάσουμε επίσης. Ελπίζουμε να πάνε όλα καλά και να καταφέρετε να επισκεφθείτε το όμορφο νησί μας». Σημαντικό: ο κ. Διαμάντης έως τότε δεν γνώριζε την ιδιότητα της κ. Ρόμπινσον.

Ολα αυτά τα εξιστόρησε η ίδια η δημοσιογράφος με πολύ περισσότερες λεπτομέρειες και χάρη στην εβδομαδιαία στήλη της στους Financial Times (16/6), συνδέοντας τη «γενναιόδωρη φύση των Ελλήνων» με τα «γοητευτικά» μας κρασιά, τους «θησαυρούς», όπως γράφει, που έχει να προσφέρει η Ελλάδα στους λάτρεις του οίνου. Με αυτό το άρθρο ανά χείρας, δεκάδες τουρίστες έχουν επισκεφθεί την κάβα του κ. Διαμάντη στους Παξούς. «Αποκτήσαμε μεγάλη δημοσιότητα, δεν ήμουν έτοιμος γι’ αυτήν!» λέει γελώντας ο ίδιος στην «Κ». «Δεν έκανα κάτι φοβερό, μια ανθρώπινη απάντηση έστειλα. Παρ’ ολίγον να χάσει τις διακοπές της η γυναίκα, να αρχίσω να της λέω εγώ για τα κρασιά; Σιγά». Για να αξιολογήσει εκείνη βέβαια ως ιδιαίτερα ευγενική την αντιμετώπισή του, μάλλον δεν είναι ο κανόνας. «Οι άνθρωποι σήμερα είναι πολύ νευριασμένοι, με όλα, και αν κάτι δεν τους πάει καλά, έστω και κάτι μικρό, εκρήγνυνται. Εγώ πιστεύω ότι, αν κάτι δεν σου πάει καλά, είναι ευκαιρία να γίνεις καλύτερος. Ή να αποδείξεις ότι θα πάει μετά καλύτερα», λέει ο Ανδρέας. Η επιχείρηση είναι οικογενειακή. Την άνοιξε ο μπαμπάς πριν από 40 χρόνια και πλέον πέρασε στα τρία παιδιά. «Γεννήθηκα εδώ μέσα», λέει ο Ανδρέας. «Από 8 χρονών δεν θυμάμαι καλοκαιρινά παιχνίδια, αλλά κιβώτια με κρασιά και μπίρες».

Για δεκαετίες, βίωναν από πρώτο χέρι την προκατάληψη των ξένων επισκεπτών με το ελληνικό κρασί. «Δοκίμαζαν κακής ποιότητας χύμα στις ταβέρνες, την άλλη μέρα είχαν πονοκέφαλο ή έκαναν εμετό στον δρόμο. Συνηθισμένες εικόνες σε τουριστικά μέρη. Ομως η κατάσταση έχει αλλάξει. Τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα σήμερα και σε αυτό βοήθησαν οι Σαντορίνες και αξιόλογοι παραγωγοί, όπως ο Μπουτάρης, ο Τσέλεπος, ο Σιγάλας, ο Χατζηδάκης, ο Γεροβασιλείου, που έχουν παρουσία στο εξωτερικό. Εδωσαν ώθηση στο ελληνικό κρασί. Για μένα εισόδημα στην Ελλάδα παράγεται μόνο σε αυτά τα μικρά νησάκια, όπως οι Παξοί, με τον τουρισμό και από το κρασί. Θεωρώ ότι το ελληνικό κρασί σε μια δεκαετία θα ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο, θα ανοίξει τα φτερά του, οι δυνατότητες είναι μεγάλες». Οπως λέει και όπως σημείωσε εμφατικά και η Τζάνσις Ρόμπινσον στο κείμενό της, το μεγάλο μας όπλο είναι οι γηγενείς ποικιλίες. Οι αναγνώστες των FT διάβασαν για την Κυδωνίτσα, τη Μαλαγουζιά, τον Ροδίτη, το Σαββατιανό, το Ξινόμαυρο, το Μαυροτράγανο, τη Λημνιώνα, το Κοτσιφάλι και έσπευσαν να τα προμηθευτούν από τις κάβες. «Σε έναν κόσμο που όλα μοιάζουν, το ελληνικό κρασί ξεχωρίζει. Δεν μπορούμε να ανταγωνιστούμε αχανείς χώρες, όπως η Αυστραλία, εδώ είναι πιο προσγειωμένα τα πράγματα. Βλέπουμε όμως ότι ο ξένος καταναλωτής θα δώσει ένα έξτρα ποσό για να δοκιμάσει κάτι και να στηρίξει μια οικονομία με πιο ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Πίσω από τα κρασιά μας υπάρχουν άνθρωποι, αξιόλογοι», καταλήγει ο κ. Διαμάντης. Ακριβώς.

Πηγή