Φανταστείτε ότι αράζετε με τους Παλαιολιθικούς φίλους σας, παραμονεύοντας για κυνήγι, σπάζετε πέτρες και λογομαχείτε για το ποια αιχμή είναι καλύτερη για το δόρυ. Όπως πάντα έχετε το νου σας τριγύρω, μήπως εμφανιστεί κανένα άγριο θηρίο.

Αλλά όσο τα πουλιά τιτιβίζουν στα δέντρα ανέμελα, ξέρετε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Κάτι άλλο όμως σας κεντρίζει την προσοχή… Κάποια πουλάκια που είναι συγκεντρωμένα πάνω από κάποια φρούτα που έχουν αρχίσει να χαλάνε (που έχουν υποστεί ζύμωση δηλαδή) και δεν σταματάνε να τσιμπολογάνε για ώρα… Δεν φεύγουν ακόμα κι αν το στομάχι τους έχει γίνει τόσο βαρύ που δεν μπορούν να πετάξουν. Έτσι, δοκιμάζετε κι εσείς από περιέργεια τον χυμό από αυτά τα μισοχαλασμένα άγρια σταφύλια… Όσο περισσότερο πίνετε, τόσο λιγότερο ανησυχείτε για ότι συμβαίνει γύρω σας. Αυτό το ποτό μοιάζει μαγικό!

Αν και δεν υπάρχει κανένα αρχείο για το πώς ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το κρασί, οι αρχαιολόγοι έχουν αναπτύξει  μια θεωρία στην οποία οι άνθρωποι της Λίθινης Εποχής ακολούθησαν το παράδειγμα των ζώων που έτρωγαν μετά μανίας  φρούτα που είχαν υποστεί ζύμωση. Όταν είδαν ότι ταίριαζε στα γούστα τους, οι παλαιολιθικοί άνθρωποι (που έζησαν από τα πρώτα της ανθρωπότητας μέχρι  περίπου το 10.000 π.Χ.) άρχισαν να παρασκευάζουν την δική τους εκδοχή, γεμίζοντας σακουλάκια από δέρμα ζώων με άγρια σταφύλια, τα οποία τα άφηναν μετά να παραωριμάσουν και στη συνέχεια έπιναν το υγρό τους. Αυτό το ποτό, δεν είχε μόνο κοινωνικά οφέλη (διασκέδαση κλπ) αλλά τους χρησίμευε και ως φάρμακο.

Οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει αμπέλια που χρονολογούνται έως 60 εκατομμύρια χρόνια πριν. Για ένα μεγάλο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας, η τεχνική οινοποίησης ήταν μια ικανότητα που δεν χρειαζόταν να καταγραφεί πουθενά, αφού περνούσε εμπειρικά από γενιά σε γενιά στα μέλη κάθε οικογένειας.  Η πρώτη γραπτή αναφορά του κρασιού εμφανίζεται στην Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου και απεικονίζει τον Νώε να έχει επιζήσει από την πλημμύρα, και να βγαίνει από την Κιβωτό για να φυτεύσει αμπέλια για κρασί.

Όταν οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα ποτό με ρύζι και μέλι ηλικίας 9.000 χρόνων σε όστρακα αγγείων στην κεντρική Κίνα, απέκτησαν πλέον μια σαφή απόδειξη της αρχαίας ζύμωσης.  Ήταν ένα εύρημα που επαναλήφθηκε και σε  άλλα μέρη του κόσμου. Στη Μέση Ανατολή, απομεινάρια των σταφυλιών  με υπολείμματα από ρητίνη δέντρου έχουν βρεθεί σε βάζα ηλικίας 7,400 χρόνων. Τα κομμάτια της ρητίνης δέντρου πιστεύεται ότι είναι ένα συντηρητικό του κρασιού. Στην Αίγυπτο, ανασκαφές στον 5,000 χρόνων τάφο του Φαραώ Σκορπιός Α, αποκάλυψαν δοχεία ιατρικής χρήσης τα οποία είχαν μέσα κρασί.

Αυτό που μάλλον είναι το παλαιότερο άθικτο μπουκάλι στον κόσμο του κρασιού  ανακαλύφθηκε το 1867, όταν βρέθηκε μια  ρωμαϊκή λίθινη σαρκοφάγος  θαμμένη κάτω από ένα αμπελώνα κοντά στο Speyer της Γερμανία. Το μπουκάλι και  το περιεχόμενό του, που ακόμα διατηρείται, χρονολογούνται περίπου στο 325 π.Χ. και έχει εκτεθεί στο κοινό-ενώ ακόμα δεν έχει ανοιχτεί, στο Μουσείο Ιστορίας της Γερμανίας στο Pfalz

Πηγή