Μέσα στον πυρετό δραστηριοτήτων που συνοδεύει την εποχή του συγκομιδής των σταφυλιών στην περιοχή του βαθυκόκκινου Μποζολέ, περνούν απαρατήρητες οι προσπάθειες που καταβάλλονται προκειμένου να αντιμετωπισθεί ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους για την οινοποιία: η κλιματική αλλαγή.

Επιστήμονες και οινοπαραγωγοί φυτεύουν καινούργιες ποικιλίες σταφυλιού, με σκοπό να δουν ποιοι τύποι κλημάτων θα τα καταφέρναν καλύτερα υπό συνθήκες ακραίας ξηρασίας. Ο Ζαν Μισέλ Ντεσπεριέ του ερευνητικού κέντρου των οινοπαραγωγών του Μποζολέ, του Sicarex, επιβλέπει τους ερευνητές καθώς μαζεύουν, ξεχωρίζουν και ζυγίζουν τα σταφύλια που πιθανώς κάποτε να διασφαλίσουν την επιβίωσης της γαλλικής οινοβιομηχανίας. Μετά τον τρομερό καύσωνα του 2003, το θερμότερο ευρωπαϊκό καλοκαίρι από τότε που τηρούνται αρχεία, οι Γάλλοι οινοπαραγωγοί κατάλαβαν ότι η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να μεταβάλει δραματικά τον τρόπο δουλειάς τους. Το φετινό καλοκαίρι αποτέλεσε μία ακόμα προειδοποίηση, καθώς ήταν το τρίτο θερμότερο καλοκαίρι από το 1900.

Ο φετινός καύσωνας προκάλεσε την πρόωρη ωρίμανση των σταφυλιών στο Μποζολέ. Οπως επισημαίνει ο Μπερνάντ Σατλέ, διευθυντής του ερευνητικού κέντρου Sicarex, «η κλιματική αλλαγή, επί του παρόντος, έχει θετικά αποτελέσματα για τα βόρεια οινοποιεία, σαν το δικό μας. Τα σταφύλια είναι πιο όμορφα και δεν υπάρχουν ασθένειες που συνδέονται με την υγρασία. Μελλοντικά, όμως, η μεγάλη ξηρασία ή οι καταρρακτώδεις βροχές μπορεί να πλήξουν την παραγωγή. Η ζέστη σημαίνει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε ζάχαρη και κατά συνέπεια μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε οινόπνευμα, κάτι που θα πρέπει οι οινοπαραγωγοί να μάθουν να διαχειρίζονται».

Οι οινοποιοί, για να αντιμετωπίσουν τον επερχόμενο κίνδυνο, προσπαθούν να βρουν ένα σταφύλι ανθεκτικό στις διαδοχικές περιόδους ξηρασίας και βροχών που θα παράγει πάντα ολόγλυκους καρπούς. Οι καρποί θα πρέπει να είναι μεγάλοι με σκληρό δέρμα και χαλαρά τσαμπιά, ώστε να επιτρέπεται το στέγνωμά τους με αέρα. Τέτοιοι καρποί περιέχουν περισσότερη τανίνη, που προσδίδει το όμορφο χρώμα στο κρασί. Ενα κλήμα που πλησιάζει το ιδανικό βρέθηκε στη δυτική Ελβετία. Πρόκειται για μείγμα Γκαμαρέ και Γκαμέ. Ωστόσο, όπως όλοι γνωρίζουν, η προσθήκη μιας νέας ποικιλίας είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο.

Πηγή